Blog Wim

Hier, in deze blogs, kunt u lezen waarom anderen met zoveel meer plezier scheren, zo belooft de Barbiere ons.

Ik moest daar eens even over nadenken. Waarom is dat klassieke nat scheren nou inderdaad zoveel leuker en plezieriger dan vroeger, toen ik aan de elektrische martelwerktuigen was overgeleverd?

De kwaliteit van scheren is daar zeker debet aan. Want laten we eerlijk zijn, hoe goed de moderne scheersystemen met meerdere mesjes ook zijn - aan een klassieke scheerbeurt met warm water, een mooie zeep en een scherp mesje kunnen ze niet tippen. Niet voor wat betreft het ritueel, en niet voor wat betreft het resultaat.

Het plezier in nat scheren komt voor mij ook doordat het veel goedkoper en milieuvriendelijker is. Als de dag van gisteren herinner ik me het moment dat ik met mijn prachtvangst cartridge mesjes van een bekend merk thuis kwam. Slechts 64 euro was het, voor 12 of 16 cartridges, en dat leek nadat ik een enorme stapel plastic en verpakkingsmateriaal had verwijderd eigenlijk toch best wel veel geld. En al dat plastic, dan moest toch ook anders kunnen.

De mesjes heb ik nu nog, en af en toe mogen ze mee op een buitenlandse trip. Maar gebruikt worden ze niet echt meer, want ik ging eens wat lezen op Badger & Blade, kocht bij Muhle een kwast en een mes en de rest, zoals men zegt, is geschiedenis. Inmiddels heb ik de potentiële besparingen omgezet in een fikse collectie scheerartikelen, zoveel dat het dagelijkse ritueel akelig op een hobby begint  te lijken.

En misschien komt daar voor sommigen van ons wel het plezier vandaan.

Een wereld van kleine, onafhankelijke leveranciers. Een enorme hoeveelheid lol in het zoeken en vinden van nieuwe zepen, scheerkwasten, mesjes en en houders. Soms prijzig en exclusief, en af en toe vintage voor bijna niets. Evenveel lol in het proberen van de allergoedkoopste Turkse scheerstick en het gezeur daarom heen, als de duurste of meest onverkrijgbare innovatie in stainless steel of tweeband haar uit de meest afgelegen gebieden ter wereld. Altijd weer wat nieuws dat het proberen waard is. Van de laatste hype naar de oude vertrouwde Engelse klassiekers. En een nimmer aflatend gesprek met een wereldwijde community van gelijkgestemden, waarin het goed toeven is.

De wereldproblemen gaan we er niet mee oplossen, dat is waar.

Maar plezierig, dat is het zeker.